कृष्णा

तू तुझं सुदर्शन चालवलं शिशुपालाचा शंभरावा म्हणून की
गंगेसारख्या स्त्रीबद्दलचे अपशव्द तुला सहन झाले नाहीत म्हणून
कारण काहीही असो, माझ्या मनात तुझ्याबद्दलचं प्रेम कितीतरी पटीत वाढलं 
तुझ्या सारखंच तिचंही नाव कृष्णा ना रे, मैत्रिण ना तुझी
भर सभेत तिच्या अब्रुवर दुशासनाने हात घातला
तेव्हा मग तुझा सुदर्शन शांत का होता? 

तू लबाड आहेस, तुझ्या प्रत्येक कृतीचं समर्पक उत्तर देशील

तुझ्यावरच्या प्रेमा पोटी ते मी डोळे झाकून मान्यही करेल

पण आज खटकतंय तुझं असं सखा, मित्र असणं

गांधारीला तू वचन दिल्याचं स्मरणात नाही आणि असलंच तरी

त्यांचा तो एक अपराध तुला शंभर अपराधांसम वाटला नव्हता?

तिच्या हाकेला, रक्षणाला तू धावून आलास, नक्कीच...

तुझ्यावर प्रेम करायला मला आणखी एक कारण मिळालं

तिच्या देहावर वस्र राहावीत म्हणून तू धडपडलास

पण त्यांचे हात कापायला तू सुदर्शन का नाही वापरलं?

मला राग आलाय तुझा...

खरंतर तुझ्यावर रागवून काय उपयोग म्हणा,

आजची स्थिती पाहता, माझे बाप त्याच सभेत कुठे तरी असतील

स्त्रीच्या अब्रुचे सौदे करणारे,

वस्त्रहरण करण्यात मर्दानगी समजणारे,

भीष्मासम मान खाली घालून किंवा विधुरासम सभात्याग केलेले,

कर्णासम दया याचना केली नाही म्हणून तमाशा बघणारे,

धृतराष्ट्रासम सत्ता असून अंध,

नाही तर निर्लज्जपणे जागच्या जागी बसलेले नंतरच्या कॅण्डल मार्चची प्लानिंग करणारे...

लव यु कृष्णा, तू तिला कापड दिलीस अन बाकीची मंडळी नागडी केलीत