क्ष

ही गणित न कळणारी मंडळी खरं तर नास्तिक वगैरे असतात असं माझं स्पष्ट मत आहे. परवा कुणीतरी मला म्हणाला 'ही गणिताची माणसं, एवढे गणितज्ञ, शास्त्रज्ञ होऊन गेलेत म्हणे ह्यांच्याकडे पण फार पूर्वीपासून यांना त्यांचा 'क्ष'च सापडत नाही म्हणे'.


मला हसु आलं. कृष्णाला आपल्या विराट रूपातून अर्जुन दिसला असेल, तसा काहीसा क्षणभर मला तो भासला. पण कृष्णाचं ठीक होतं, तो अर्जुनाला दिव्यदृष्टी देऊन हवं ते एक्स्प्लेंन करू शकत होता. मी पामर ह्या प्राण्याला काय सांगणार,

'हे पार्था, आमचा 'क्ष' आमच्या जवळच असतो, कधी तो आमच्यासाठी अख्या मैदानाचं क्षेत्रफळ, कधी पृथ्वी सूर्यातलं अंतर, कधी इवल्यादेहाचं वजन, कधी वेग, कधी टाकिभर पाणी इत्यादी होतो. काय हवं नको ते सारं मिळवुन देतो आणि पुन्हा पूर्वीसारखाच अज्ञात...'

श्रद्धा हवी, तोही असाच आपल्याच मनात, मंदिरातल्या दगळात, आकाशात, अणू रेणुत, जळी स्थळी, बऱ्याचदा तर माणसातही सापडतोच की. सगुण साकार तरीही निर्गुण निराकार...

त्या आयुष्याच्या समीकरणात गुणकारा एवजी भागाकारात धन्यता मानणाऱ्या पार्थाला काय माझं डोंबल कळणारे...

मी ही हसलो त्याच्यातल्या 'क्ष' पार्थाला...

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा